HIJI
PEUTING DI SITU PANJALU (1)
Dhipa Galuh Purba
Samarukna unggal
anca, aya nu baris kaala
Da puguh ngarahuh
mah,
Ukur ngagayuh
sabot reureuh dina iuh-iuh
Teu kaci,
ngurilingan Nusa Gedé bari
uring-uringan
Kuméok sanggeus
dipacok
Luncat
balilahan, ngejat ka awang-awang
Rék ngacacang di
langit kulawu
Rék ngarungkup,
ngacak-ngacak jaladara.
Ibun beureum euceuy,
ibun Situ
Keclakna,
rancucut getih,
pagalo tina juru
soca
Merebey, ngeueum
buleudan rupa
Nu salawasna rosa, ngagedurkeun tunggara
Cenah mah: rék
nyingraykeun ruruntuk!
Nu
ngalantarankeun biwir nguyung ku carita
Hujan miripis;
ibun kaibunan,
ceurikna kénéh
Dalah mun teu
kaampeuh,
Cimatana bakal
mulangkeun cai Situ nu kiwari saat
Banjarwaru jeung
Simpar baris kakeueum deui Situ
Langit sumegruk
Peuting éta,
Biwirna rék
dikonci
Panonna rék
dikonci
Haténa ogé rék
dikonci
Nyi Ratu Permana
Déwi….
Kuring papag
mawa kohkol pangentrong rasa,
Ngampar samak di
Nusa Pakél,
Léngkong,
Kalong, uyah, moal asa-asa
Hayang
tepung-lawung jeung salira.
Situ Panjalu, 1 Syawal 1425 H
